لهم البشری فی الحیات الدنیا...

بسم رب الشهدا
خاطرات یک فدایی
پارسال وقتی حس میکردم باید حقیقتی را با اهل دلی در میان بگذارم ، سر از درب دفتر نمایندگی ولی فقیه در سپاه منطقه شهرم سمنان درآوردم.
تکیه کلامم همیشه این بود:
برای فدا شدن در راه ولایت الله به دنیا آمده ام...
بعد لختی جواز حضور داده شد...
بعد از یک ساعت گفتمان خالصانه رسید به جملات زیر...
به فاطمه الزهرا سلام الله سوگند که حقیر هیچ از شما طلب نکند جز یک صندلی و کنجی که شما بر وی و سکناتش احاطه دارید و او کتوم و راسخ پیجوی حقیقتی که برای آن زاده شده: "آزادی قدس شریف"
به خون خدا سوگند
اگر من را از لیست زنده ها حذف کنید و اعلان عمومی که فلانی به رحمت الهی رفت نادم نمیشوم، اگر تا آخرین لمحه ی بودنم تک تک نفسهایم را وقف این آرمان الهی کنم. حکیم ابوالقاسم فردوسی اگر گفت ، بسی رنج بردم در این سال سی، عجم زنده کردم بدین پارسی، حقیر نیت دارم از امروز به بعد کل عمرم را وقف این آرمان کبیر، هدف غایی امام خمینی قدس الله نفسه الزکیه کنم که با تمام وجودم عاشقانه در تمام لحظات بودنم با آن زنده ام و رو به راه و رو به رشد.
هویتم را بگیرید...
شناسنامه میخواهم چکار؟؟؟
وقتی حرف امامم بر زمین است ، زندگی میخواهم که چه...
زندگی من در درون آرمان من نبض و نفس دارد،
والا مرده ای متحرکم ما بین الباقی.
آخرش ایشان را مهمان آیه ی زیر کردم و گفتم :
"لهم البشری فی الحیات الدنیا"
ریشه کن شدن اسرائیل قریب الوقوع و بشدت نزدیک است.
فرصت خدمت دهید، هیچ نمیخواهم.
با روزی یک وعده غذا هم زنده میمانم،
با یک پتو میخوابم،
بگویید فلانی گم شد...
برایم مهم است گم شده راه آرمان امامم باشم.

برسد به دست زعیم بر حق امام عصر والزمان قائم آل محمد
مهدی موعود پسرفاطمه سلام الله علیها
سید علی حسینی خامنه ای دامت حفاظاته

عبد حقیر احقر
فوآد شبانی

 

وب نوشت شخصی فوآد شبانی...